Spastite, kasların kontrolsüz ve istem dışı bir şekilde sürekli olarak kasılma durumudur. Bu kasılmalar, kasların normal şekilde gevşemesini engelleyerek sertlik, gerginlik ve kasılma hissine neden olur. Spastite, sinir sistemindeki bazı bozukluklar sonucunda ortaya çıkar ve genellikle Daha ziyade, merkezi sinir sistemi (beyin ve omurilik) hasarı nedeniyle meydana gelir. Özellikle beynin motor korteksi, bazal gangliyonlar, beyin sapı veya omurilikte hasar oluştuğunda spastite gelişebilir.

Bununla birlikte, en yaygın nedenler şunlardır:

  1. Spastik Serebral Palsi: Beyin hasarı sonucu gelişen bir çocukluk dönemi nörolojik durumdur. Spastik serebral palsi, spastiteyle karakterizedir ve çocuğun hareketlerini kontrol etmesini zorlaştırır.
  2. İnme (Felç): Beyin damarlarında tıkanma veya kanama sonucu beyin hasarı meydana geldiğinde spastite gelişebilir.
  3. Multipl Skleroz (MS): MS, merkezi sinir sisteminin iltihaplanması ve dejenerasyonuna yol açan otoimmün bir hastalıktır. MS, kas sertliği ve spastiteye neden olabilir.
  4. Omurilik Yaralanmaları: Omurilik zedelenmeleri veya yaralanmaları sonucu omurilik üzerinden gelen sinir sinyalleri bozulabilir ve spastite ortaya çıkabilir.

Spastite ağırlık düzeyine göre, etkilenen kişilerin günlük yaşam aktivitelerini sınırlayabilir ve hareketleri zorlaştırabilir.

Spastite Tanısı Nasıl Koyulur?

Spastite tanısı, hastanın semptomları, nörolojik muayene, tıbbi öykü ve bazı ek incelemelerin değerlendirilmesiyle konulur. Spastite tanısını koymak için izlenen adımlar şunlardır:

  1. Tıbbi Öykü ve Semptomların Değerlendirilmesi: Hastanın semptomları, şikayetleri ve nörolojik belirtileri dikkatlice değerlendirilir. Spastite, kasların sertlik, gerginlik ve istemsiz kasılma hissi ile karakterizedir.
  2. Nörolojik Muayene: Bir nörolog veya nöroloji uzmanı tarafından gerçekleştirilen nörolojik muayene, hastanın kas gücü, refleksler, koordinasyon ve hareket yeteneği gibi nörolojik işlevlerini değerlendirmeyi içerir. Spastite, nörolojik muayene sırasında tespit edilebilir.
  3. Görüntüleme Yöntemleri: Spastiteye neden olan altta yatan hastalığı veya hasarı belirlemek için bazı görüntüleme yöntemleri kullanılabilir. Manyetik rezonans görüntüleme (MRG) veya bilgisayarlı tomografi (BT) taramaları, beyin veya omurilikte yapısal değişiklikleri tespit etmeye yardımcı olabilir.
  4. Elektromyografi (EMG): Elektromyografi, kasların elektriksel aktivitesini değerlendiren bir testtir. EMG, kasların kasılma ve gevşeme sırasındaki elektriksel aktivitesini kaydederek spastite ile ilgili nörolojik sorunları tespit etmeye yardımcı olabilir.
  5. Altta Yatan Nedenlerin Değerlendirilmesi: Spastite, birçok farklı nörolojik hastalık veya durumla ilişkili olabilir. Hastanın altta yatan nedenlerinin değerlendirilmesi ve tıbbi geçmişinin incelenmesi, doğru tanı koymada önemlidir.

Spastite tanısı, yukarıda belirtilen adımların tamamının değerlendirilmesi sonucu konulur. Spastitenin nedeni tespit edilir ve tedavi planlaması buna göre yapılır.

Spastite Nasıl Tedavi Edilir?

Spastite tedavisi, spastitenin altında yatan nedeni ve semptomların şiddetine göre belirlenir. Tedavi, semptomların azaltılması, kas sertliğinin ve istem dışı kasılmaların kontrol altına alınması ve hastanın yaşam kalitesinin artırılması üzerine odaklanır. Spastite tedavisinde kullanılan yöntemler şunlardır:

  1. Fizyoterapi ve Egzersizler: Fizyoterapi, spastik kasların gevşemesine yardımcı olmak ve kasların esnekliğini artırmak için kullanılan etkili bir tedavi yöntemidir. Fizyoterapistler, hastaya uygun egzersiz programları ve hareket teknikleri önererek kas sertliğini azaltmayı ve hareket kabiliyetini geliştirmeyi hedefler.
  2. Kas Gevşetici İlaçlar: Baclofen, diazepam ve tizanidin gibi kas gevşetici ilaçlar, spastite tedavisinde sıkça kullanılır. Bu ilaçlar, sinirlerin kaslara gönderdiği sinyalleri bloke ederek istemsiz kasılmaları ve spastik kasları azaltabilir.
  3. Botulinum Toksin Enjeksiyonları: Botulinum toksin, spastik kasların belirli bölgelerine enjekte edilerek kasları geçici olarak felç eder. Bu yöntem, özellikle spastik kasların belli bir bölgesini hedeflemek ve bölgesel spastiteyi azaltmak için kullanılır.
  4. Oral veya Enjeksiyonla Alınan İlaçlar: Bazı nörolojik hastalıklar veya spastiteye neden olan durumlar, oral veya enjeksiyonla alınan ilaçlarla tedavi edilebilir. Bu ilaçlar, altta yatan nedeni tedavi ederek spastitenin semptomlarını azaltmayı hedefler.
  5. Cerrahi Tedavi: Spastite tedavisinde cerrahi yöntemler, özellikle diğer tedavi seçeneklerinin etkili olmadığı veya yeterli sonuç alınamadığı durumlarda düşünülebilir. Cerrahi tedavi, spastitenin altında yatan nedenleri düzeltmeye veya spastik kasları etkileyecek işlemler gerçekleştirmeye odaklanır. Spastite tedavisinde uygulanan cerrahi yöntemler şunlardır:
  1. Selektif Dorsal Rhizotomi (SDR): SDR, omurilikteki belirli sinir köklerinin seçici olarak kesilmesi veya azaltılmasını içeren bir cerrahi prosedürdür. Bu işlem, omuriliğin belirli düzeylerinde spastik kasları etkileyen sinir sinyallerini azaltarak spastitenin şiddetini azaltmayı hedefler.
  2. Selektif Motor Nöron Değerlendirmesi: Bu yöntemde, sinirlerin motor nöronlarındaki hasarlı sinir hücreleri belirlenerek, hatalı sinyal kaynağı olan hasarlı hücrelerin çıkarılması veya düzeltilmesi amaçlanır.
  3. Dorsal Kolon Aktivasyonu: Spastiteyi yönetmek için omurilikteki sinir yollarını etkileyen bu yöntem, hastaların spastik kaslarını gevşetmeye yardımcı olabilir.
  1. Intratekal Baklofen Pompası: Bu yöntem, beyne baklofen adı verilen bir kas gevşetici ilacı içeren bir pompa yerleştirilmesini içerir. Pompadan gelen baklofen, omurilikteki spastik kasları etkileyerek spastiteyi kontrol altına alabilir.
  2. Derin Beyin Uyarısı (DBS): DBS, beyin derinlerine elektrotlar yerleştirilerek beyindeki anormal elektriksel aktiviteyi düzenlemeyi hedefleyen bir cerrahi yöntemdir. DBS, spastitenin bazı nedenlerine bağlı olarak uygulanabilir.

Cerrahi tedavi, spastitenin altında yatan nedeni tedavi etmeyi veya spastik kasların etkisini azaltmayı amaçlar. Her hastanın durumu ve spastite şiddeti farklı olabilir, bu nedenle cerrahi tedavi, bireyselleştirilmiş bir yaklaşım gerektirir. Cerrahi tedavi seçeneğinin değerlendirilmesi ve planlanması için bir nöroloji uzmanı veya nöroşirurji uzmanı tarafından değerlendirilmek önemlidir. Cerrahi müdahale sonrasında rehabilitasyon süreci ve takip de tedavi sürecinde önemli bir rol oynar.